Goede avond,

Hier een berichtje dat ik veilig ben aangekomen in Sulawesi.

Mijn vlucht van Denpasar (Bali) naar Makassar (Zuid-Sulawesi) was erg hectisch, maar uiteindelijk wel goed verlopen. Medewerkers op beiden vliegvelden konden geen engels.
Na 1,5 uur vliegen, stond er een taxichauffeur van het weeshuis op mij te wachten. De rit duurde langer dan ik had verwacht, namelijk 9 uur lang. En ga dan maar eens 9 uur lang naar Indonesische zeiknummers luisteren. Maar wat was mijn omgeving toch prachtig!! Sulawesi kan totaal niet vergeleken worden met Bali. Bali is erg gericht op tourisme en Sulawesi op het platteland en natuur. Ik heb wel duizend mooie rijstvelden gezien met prachtige panorama's. Toen ik aangekomen was, was het al donker en kon ik niet zien waar ik uiteindelijk was beland.

Vanochtend werd ik ontvangen door een Indonesische vrouw die hier werkt. Zij heeft mij alles laten zien. Mijn eerste indrukken waren niet zo geweldig als op Bali. Ik wist dat het primitief zou zijn, maar dit is wel erg wennen allemaal. Ik heb bijvoorbeeld geen normale douche (ik moet een koud emmer water over mezelf gooien), een wc zonder toiletpapier (moet met de hand allemaal) en de stroom is al 3 keer helemaal uitgevallen. Wel weet ik zeker dat ik hier gewend aan raak en dat komt allemaal wel goed.

Vandaag heb ik voor het eerst de kinderen ontmoet. Aangezien ik in een weeshuis werk, hebben de kinderen vaak erge dingen meegemaakt. Hierdoor zag ik grote verschillen met mijn aankomst op het schooltje op Bali. Daar werd ik meteen stevig geknuffeld en betrokken bij hun spelletjes. De kinderen hier waren terughoudender en dat gaf mij meteen een onzeker gevoel. Deed ik het wel goed? Is dit niet een te heftig project voor mij? Een meisje kwam na een uur wel naar mij toe en vroeg naar mijn nagellak. Even later stonden alle 13 kinderen van het weeshuis om mij heen die roze nagels wilden (ja zelfs de jongens!!!). Dit was voor ons allemaal het moment dat we ons relaxed voelden bij elkaar. Voor de rest hebben we de hele dag gespeeld en lekker gegeten

Morgen ga ik mee naar de protestantse kerk. Daarna gaan we lopen naar het stadje Londa om de speciale graven te zien van Toraja.

Tijd om te slapen, want mijn dagritme bestaat normaal uit 5 uur opstaan en 9 uur slapen. Selamat tidur xx